Wdzydzki Park Krajobrazowy został utworzony w 1983 roku. Powierzchnia parku wynosi 17 832 ha, a jego otulina – 15 208 ha. Park obejmuje północną część Borów Tucholskich z zespołem rynnowych Jezior Wdzydzkich. Uformowane w kształcie krzyża jeziora: Wdzydze, Jelenie, Radoń i Gołuń stanowią najbardziej charakterystyczny element krajobrazu. Jezioro Wdzydzkie połączone z Wdą, zwane też Morzem Kaszubskim, to największe jezioro na terenie Kaszub, atrakcja dla miłośników żagli. Maksymalna głębokość jeziora wynosi 68 m, co stawia je pod tym względem na szóstym miejscu w Polsce.
Jego rynny rozciągają się w dwóch kierunkach – południkowym i równoleżnikowym, o łącznej powierzchni 1 455 ha. Ze względu na swą geometrię i rozmiary stanowi unikat na Niżu Polskim. Oprócz kompleksu jezior Wdzydzkich znajduje się tu ponad 160 jezior i oczek wodnych. Obfitość lasów i jezior powiązanych z Wdą i jej dopływami, urozmaicona rzeźba terenu, a także niskie zaludnienie decydują o dużych walorach rekreacyjno- turystycznych parku. Do najcenniejszych elementów przyrodniczych należą chronione: tracz długo dzioby i troć jeziorowa, zwana wdzydzką, która stała się wręcz symbolem parku. Lasy obejmują ponad 60% powierzchni parku. Przeważają siedliska boru suchego i boru świeżego. Dominującym gatunkiem jest sosna porastająca ok. 90% powierzchni leśnej, a nieliczną domieszkę stanowią dąb i buk, głównie na obrzeżach rzek i jezior. Szczególną rolę edukacyjną oraz promującą wartości przyrodnicze, historyczne, kulturowe i krajobrazowe parku spełnia Zielona Szkoła w Schodnie (gm. Dziemiany). Szkoła proponuje bogaty program edukacyjny, warsztaty i obserwacje przyrodnicze. W jej pobliżu wytyczono dwie ścieżki przyrodnicze: rowerową Schodno-Wdzydze i pieszą wokół jez. Schodno..