Park Krajobrazowy „Dolina Słupi” został utworzony w 1981 roku, w chwili obecnej jest jednym z dziewięciu parków krajobrazowych województwa pomorskiego. Parki te zajmują łącznią powierzchnię 179 208 ha, największym z nich jest Dolina Słupi o areale 37 040 ha wraz z otuliną zajmującą 83 170 ha. Pozostałymi parkami województwa są; Park Kaszubski, Nadmorski, Mierzei Wiślanej, Pojezierza Iławskiego, Trójmiejski, Tucholski, Wdzydzki i Zaborski.
Park Krajobrazowy „Dolina Słupi” zajmuje obszar środkowego biegu rzeki i jej zlewni. Strefa ochronna (otulina) na obszarze przyległym do Parku została wydzielona w celu ochrony wód powierzchniowych i gruntowych oraz częściowo powietrza atmosferycznego przed zanieczyszczeniami zewnętrznymi. Osią hydrograficzną Parku Krajobrazowego jest rzeka Słupia, przepływająca przez kilka jezior.
Na pozostałych odcinkach rzeka mocno meandruje, zmieniając kilkakrotnie kierunek biegu. Koryto Słupi ma zmienną głębokość i szerokość, dno jest kamieniste z wieloma głazami, progami i mieliznami. Na obszarze Parku spotykają się granice trzech mezoregionów: Pojezierza Bytomskiego, Równiny Słupskiej i Wysoczyzny Polanowskiej. Obszar ten został ukształtowany trzynaście tysięcy lat temu, w okresie roztapiania się pokrywy ostatniego lądolodu północnopolskiego.
Dlatego też, charakteryzuje się silnym zróżnicowaniem wysokościowym oraz bogactwem form terenu, powstałym na skutek intensywnego topnienia i przemieszczania się lądolodu. Świadectwem, tego są dobrze widoczne moreny czołowe, boczne i sandry..